منتخب امروز از کلاس درس آموزگار هستی درکتاب دوست
✍- اسلام، پشتیبان محرومان، ضعیفان و یتیمان است. «لاتقربوا مال الیتیم»
- هر جا احتمال سوءاستفاده باشد، باید بیشتر سفارش كرد.(95) «لا تقربوا مال الیتیم»
- جاذبه ى مال به قدرى زیاد است كه نزدیك شدن به آن هم گاهى گناه و حرمت را در پى دارد. «لا تقربوا»
- كودكان، حقّ مالكیّت دارند. «مال الیتیم»
- ارث یكى از اسباب مالكیّت است. «مال الیتیم»
- تصرّف در مال یتیم مشروط به رعایت بالاترین و پرثمرترین شیوه هاست. (اگر منافع یتیم در گردش مال اوست، باید آن را به كار انداخت، نه آنكه بى تفاوت ماند.) «لاتقربوا... الاّ بالّتى هى احسن»
- در تصمیم گیرى هاى مالى، باید منافع و مصالح یتیمان مراعات شود. «الاّ بالّتى هى احسن»
- تصرّف نابجا و حیف و میل اموال یتیمان، ممنوع است. «لاتقربوا... الاّ بالّتى هى احسن»
- زمان واگذارى مال یتیم به خود او، وقتى است كه به بلوغ فكرى و اقتصادى و جسمى برسد. «حتّى یبلغ اشدّه»
- به پیمان ها - هرچه و با هر كه باشد - وفادار باشیم. «اوفوا بالعهد»
- توجّه به مسئولیّت، انسان را از گناه باز مى دارد. «اِنّ العهد كان مسئولا»
-----
95) به همین دلیل، حضرت على علیه السلام در نهج البلاغه، در مورد رعایت حقوق اجیر، كشاورز، زن و یتیم، سفارش بیشترى كرده است. مانند: «اللّه اللّه فى الایتام» نهج البلاغه، نامه 47.
كلمه ى «اَشُدّ» از «شَدّ»، به گره محكم گفته مى شود و در اینجا منظور مرحله ى رشد یتیم و استحكام جسمى و روحى در حفظ اموالش مى باشد.
قرآن درباره ى حفظ حقوق یتیم و مراعات حال او و رسیدگى و تكفّل امور یتیمان سفارش فراوان كرده است. ولى چون احتمال لغزش مالى و سوء استفاده كردن از اموال یتیمان بسیار است، لذا هشدار بیشترى لازم است، به گونه اى كه از نزدیك شدن به آن نیز نهى شده و تصرّف ظالمانه در اموال یتیمان، خوردن آتش شمرده شده است.(92)
وقتى این آیه نازل شد، مسلمانان از حضور بر سر سفره ى ایتام كناره گرفتند و آنان را منزوى ساختند. آیه ى دیگرى نازل شد كه مراد از نزدیك نشدن، سوءاستفاده است، والاّ افراد مصلح نباید به بهانه ى تقوا، یتیمان را رها كنند. «و ان تخالطوهم فاخوانكم واللّه یعلم المفسد من المصلح»(93)
در حدیث مى خوانیم: مراد از عهد و پیمانى كه مورد سؤال است، محبّت و دوستى و اطاعت از علىّ علیه السلام است.(94)
-----
92) نساء، 10.
93) بقره، 220.
94) بحار، ج 24، ص 187.
- هر جا احتمال سوءاستفاده باشد، باید بیشتر سفارش كرد.(95) «لا تقربوا مال الیتیم»
- جاذبه ى مال به قدرى زیاد است كه نزدیك شدن به آن هم گاهى گناه و حرمت را در پى دارد. «لا تقربوا»
- كودكان، حقّ مالكیّت دارند. «مال الیتیم»
- ارث یكى از اسباب مالكیّت است. «مال الیتیم»
- تصرّف در مال یتیم مشروط به رعایت بالاترین و پرثمرترین شیوه هاست. (اگر منافع یتیم در گردش مال اوست، باید آن را به كار انداخت، نه آنكه بى تفاوت ماند.) «لاتقربوا... الاّ بالّتى هى احسن»
- در تصمیم گیرى هاى مالى، باید منافع و مصالح یتیمان مراعات شود. «الاّ بالّتى هى احسن»
- تصرّف نابجا و حیف و میل اموال یتیمان، ممنوع است. «لاتقربوا... الاّ بالّتى هى احسن»
- زمان واگذارى مال یتیم به خود او، وقتى است كه به بلوغ فكرى و اقتصادى و جسمى برسد. «حتّى یبلغ اشدّه»
- به پیمان ها - هرچه و با هر كه باشد - وفادار باشیم. «اوفوا بالعهد»
- توجّه به مسئولیّت، انسان را از گناه باز مى دارد. «اِنّ العهد كان مسئولا»
-----
95) به همین دلیل، حضرت على علیه السلام در نهج البلاغه، در مورد رعایت حقوق اجیر، كشاورز، زن و یتیم، سفارش بیشترى كرده است. مانند: «اللّه اللّه فى الایتام» نهج البلاغه، نامه 47.
كلمه ى «اَشُدّ» از «شَدّ»، به گره محكم گفته مى شود و در اینجا منظور مرحله ى رشد یتیم و استحكام جسمى و روحى در حفظ اموالش مى باشد.
قرآن درباره ى حفظ حقوق یتیم و مراعات حال او و رسیدگى و تكفّل امور یتیمان سفارش فراوان كرده است. ولى چون احتمال لغزش مالى و سوء استفاده كردن از اموال یتیمان بسیار است، لذا هشدار بیشترى لازم است، به گونه اى كه از نزدیك شدن به آن نیز نهى شده و تصرّف ظالمانه در اموال یتیمان، خوردن آتش شمرده شده است.(92)
وقتى این آیه نازل شد، مسلمانان از حضور بر سر سفره ى ایتام كناره گرفتند و آنان را منزوى ساختند. آیه ى دیگرى نازل شد كه مراد از نزدیك نشدن، سوءاستفاده است، والاّ افراد مصلح نباید به بهانه ى تقوا، یتیمان را رها كنند. «و ان تخالطوهم فاخوانكم واللّه یعلم المفسد من المصلح»(93)
در حدیث مى خوانیم: مراد از عهد و پیمانى كه مورد سؤال است، محبّت و دوستى و اطاعت از علىّ علیه السلام است.(94)
-----
92) نساء، 10.
93) بقره، 220.
94) بحار، ج 24، ص 187.
- ۹۷۳
- ۰۹ آذر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط